''Because you've got tits''

De mannen hebben zoveel op dat ze hun dikke jassen aan Gefion en mij kunnen afstaan zonder de kou al te erg te voelen. Na een tijdje besluit Csaba toch maar iets aan te trekken, mijn paarse jasje met pofmouwen en grijze sjaal met vogeltjes staan hem werkelijk aardig. Ik probeer een Elvis maar Steffen wilt vanavond enkel en alleen The Smiths. Dat ik maar drie nummers op m’n mp-3 heb maakt hem niets uit: hij speelt ze gewoon eindeloos na elkaar af. Pretty girls make graves is zijn absolute favoriet.
"I could’ve been wild and I could’ve been free, but nature played it’s trick on me. She wants it now, and she will not wait, but she’s too rough and I’m too delicate". Met een dramatische uitdrukking op zijn gezicht herhaalt Steffen de tekst, terwijl wij langzaam beginnen in te dommelen.
"You just don’t get it!" jammert hij. "It’s just so fucking briljant you know! That Morrissey can actually say: ‘I lost my faith in womanhood’! I could just never say that, you know."
"Why not?" vragen Gefion en ik tegelijk.
"Because you've got tits!", roept Steffen uit. Dat hij, in tegenstelling tot de homoseksuele Morrissey, vrouwen niet kan afwijzen zit hem duidelijk hoog. Csaba laat z'n beker vallen; we proesten het uit.
"That was your one chance!" hikt Gefion. Csaba schat de situatie juist in en giet de rest van de twaalfde en laatste fles stiekem leeg. Steffen probeert Gefion en mij te omhelzen maar valt met het volle gewicht van een Deense volwassene over ons heen. Het hondje dat we op straat hebben gevonden schrikt wakker en begint van onder de tafel te blaffen. Terwijl we terug zwalken naar de campus neemt Steffen het ding in zijn armen, dat het ziek en nauwelijks behaard is doet hem niks. Csaba klapt de draagbare speakers tot een L-vorm en maakt schietgeluiden op Aphex Twin’s Windowlicker. Als nu een verschijnt om ons de les te lezen zal ik m’n lachen niet kunnen inhouden.