Jan was 22

Twee papers moest ik inleveren en ik was nog steeds niet begonnen. Vrijdag moest ik bijkomen van een wilde donderdagnacht vol salsa, Spaanse en Franse vrienden en wodka. Zaterdagmiddag had ik geheel besteed aan een lang gesprek op Skype met Afghanistan. De verbinding was heel slecht, maar door briefjes voor de webcam te houden hadden we het toch lang volgehouden. Nu was het avond en had ik nog een uur of drie over voor Jan's verjaardagfeestje begon, en ik had net de eerste pagina achter de kiezen toen Pierre-Marie me belde met het voorstel om samen een 'lied' voor onze jarige vriend te componeren. Ik keek naar de berg tekst, zei 'nee' en belde tien minuten later op om te vragen waar we zouden ontmoeten.

Plastic gitaar
We hadden een uur, hooguit anderhalf. Door een overvolle Istiklal Caddesi probeerden we ons een weg te banen naar de muziekwinkels in Galatasaray. Een gitaar, zo goedkoop mogelijk, was wat we nodig hadden. Een verkoper overhandigde me een simpel Spaans model; het hout leek net plastic. "You ask fifty lyra for this? I'll give you thirty." De man fronste zijn donkere wenkbrauwen. "Thirty? No. The only guitar I can give for thirty: this one." Hij deed een greep in zijn etalage en overhandigde me een merkloos exemplaar dat ooit roze moet zijn geweest, maar door de zon was gebleekt tot een lichtroze-bruine tint. Pierre's ogen begonnen te stralen. "It's perfect!"

Serenade
Met de gitaar op de rug en een dürüm döner in de hand haastten we ons naar huis, waar de Litouwse Vilma op ons wachtte. In een half uur bedachten we een hilarische tekst vol onnozelheden op de melodie van Edith Piaf's Non, je ne regrette rien, waarbij we in plaats van 'non' een langgerekt 'Jááán!' lieten klinken. Onderweg naar Jan's appartement sloten meer mensen zich bij ons aan, ging de tekst van hand tot hand en brulden we uiteindelijk met een man of tien de hele straat wakker. Op zijn blog schreef Jan dat iedereen in de buurt die zijn naam nog niet kende, dat nu vast en zeker wel deed.

Zie onze performance op de blog van Jan: 'u were 22 - it was very bad for u'.